Jonk Esperanza
Ik heb altijd al op een boot willen werken. Toen ik in het jaar 1987 ben vertrokken uit het voormalige Tsjecho-Slowakije naar Duitsland en op zoek ben gegaan naar werk als lifeguard omdat ik ook een ervaren duiker ben. Ik was verbaasd toen ze tegen met zeiden dat ik te oud was voor deze baan. Ik was toen drieëndertig jaar oud. Ik begon met hulpwerkzaamheden maar ik ben toch niet gevlucht voor het communisme om te eindigen als knecht.
Mijn inkomen was 10 Duitse mark per uur. Ondanks dat begon ik te onderzoeken of ik een lening kon krijgen om mijn eigen boot te kopen waarmee ik dan in mijn inkomen kon voorzien. Toen heb ik mezelf overtuigd dat niets onmogelijk is en zeker niets als je iets echt wilt en je er voor honderd procent achter staat. Omdat ik een boot heb gevonden waar ik op het eerste gezicht verliefd op ben geworden, heb ik een lening genomen (compleet dwaas, waar ik me in die tijd nog niet bewust van was). Ik begon te ondernemen met deze prachtige Chinese jonk Esperanza. Om concreet te zijn, ik begon duikers te vervoeren in Italië. In de hoek van het onderdek stond een compressor en meestal had ik zo`n 5 a 6 duikers aan boord die ik op reis nam gedurende één week. Zo heb ik gevaren rond Gargano en de Tremitische Eilanden tot het jaar 1992.
In die tijd ben ik via vrienden te weten gekomen, dat het ook mogelijk is om in mijn geboorteland te varen op de Moldau. Kennissen vroegen aan me: wat doe je nog in Italië? Ik ben naar Koper (Slovenië) gevaren en vanaf hier het schip getransporteerd naar Praag. In het jaar 1993 ben ik in mijn thuisland gaan ondernemen. Ik heb mijn anker laten zakken in Praag. Ik kan me nog herinneren dat mensen over de reling heen klommen, omdat ze bezorgd waren dat er geen plek meer voor ze zou zijn. De interesse voor de boot was groot en zo is het me gelukt om wat geld te verdienen en de lening en rente in Duitsland af te lossen. Nog even ben ik de zee op gegaan in Kroatië maar in 2001 ben ik permanent teruggekeerd naar Praag. Het was een juiste keuze die ik toen heb gemaakt want toen heb ik mijn vrouw Lucie ontmoet die mij sindsdien met de boot helpt. We zullen beide blij zijn als ook u van de jonk Esperanza zo gaan genieten net zo als wij dat doen. We zijn altijd bereid om u aan boord te verwelkomen als onze bijzondere gasten.
En vandaag? We bereiden ons voor een ontdekkingsvaart met de jonk door Europa. Na 20 jaar heb ik besloten om samen met mijn vrouw te verhuizen naar Italië en bij deze gelegenheid nodig ik iedereen uit die houdt van boten en varen om deze unieke ontdekkingsvaart door Europa met ons te maken met vele unieke ervaringen.
Onze boot jonk Esperanza
Jonk Esperanza is een typische Chinese boot gebouwd uit teak hout. Ze was gebouwd in het jaar 1979 in Hongkong en vanuit daar vervoert naar Londen. Daarna heeft ze de reis gemaakt naar de Adriatische zee waar ze 10 jaar lang haar ankers heeft laten zaken ze diende daar voor recreatieve en privé doeleinden. Esperanza heeft een lengte van 11,6 meter en een breedte van 4 meter. De boot heeft twee kajuiten, keuken, douche, toilet en haar grootste pluspunt is een ruime en overkapte dek waar 12-14 mensen comfortabel kunnen zitten maar niet alleen dat. Alle twee de bovendekken bieden veel ruimte. Men kan hier lekker zitten en zelfs barbecueën. De boot is zorgzaam onderhouden en voldoet aan alle zware veiligheidseisen.
Over de boot:
lengte: 11,6 m
breedte: 4,0 m
2 kajuiten, overdekte dek